Manuscript: Mijn vader Joe Etty

IEMAND ZEI: ”DAT KAN NIET”, TOEN KWAM ER IEMAND DIE DAT NIET WIST EN DEED HET GEWOON.

Juni 2020 Nieuwegein, er staat een onafgemaakt schilderij op de ezel in mijn vaders atelier.

Dit manuscript heb ik geschreven als eerbetoon aan mijn vader. Mijn leidraad voor het verhaal waren de instructies die hij me gaf. Er werd me verteld hoe het eruit moest zien, van inhoud tot en met het ontwerp van de omslag. Ik heb geprobeerd alles zo oprecht mogelijk te schrijven. 

Daarvoor heb ik ook gebruik gemaakt van het genealogisch onderzoek van de familie Etty onder de titel: ’Van Yorkshiregrond’. Op het internet vond ik oude krantenknipsels, zoals het Bataviaasch nieuwsblad en de Indische Courant uit 1935. 

Mijn vader, Johan Chris Etty, is geboren in het jaar 1940 in kustplaats Cilacap, Java Indonesië. Zijn ouders leefden in die tijd in rijkdom op landgoed Udjung Manik. De Tweede Wereldoorlog heeft daar bruut een einde aan gemaakt. Na langdurig opgesloten te zijn geweest in verschillende kampen, kwam hij aan in Nederland. Hij was toen zestien jaar. Dit is het eerste wat hij zei toen hij met de boot aankwam in Amsterdam: “vanaf nu ben ik Nederlander”. Na verloop van tijd, kwam hij aan in Utrecht. De Indonesische Johan, werd de Nederlandse Joe. Samen met zijn ‘Utrechtse vrouw’ en drie zonen begon hij aan een heel nieuw leven in de Domstad. Beeldende kunst is een rode draad geweest in zijn hele leven en heeft hem zoveel moois gebracht. Vanaf zijn eerste set kleurenpotloden die hij als kind kreeg, tot de kunstopleiding bij Artibus als ook de vele exposities. Wat hij naliet, is een onovertreffelijke collectie schilderijen en beelden. Maar natuurlijk liet mijn vader nog veel meer na dan alleen kunst. Ondanks alles wat op zijn pad kwam, bleef hij met kracht en volharding in de toekomst geloven.

In 2017 vertelde de oncoloog hem, dat hij ongeneeslijk ziek was. Zijn woorden toen zijn tekenend voor zijn persoonlijkheid: “ik heb een goed leven gehad”, zei hij. Na dit nieuws heeft hij nog een reis gemaakt naar zijn vaderland en tweemaal een kunstexpositie gehouden, met het zeer toepasselijke thema ‘Levenslust!’.

In mei 2019 vroeg mijn vader mij bij zich, hij lag in zijn ziekbed in de serre van zijn huis in Nieuwegein. Fluisterend gaf hij mij een opdracht: “schrijf mijn verhaal op. Vanaf mijn Indonesië periode. William Etty mag ook worden genoemd. Schrijf iets op over de familie, broers, zus en over kunst. Met afbeeldingen van schilderijen. Je moet het eenvoudig houden. Zwart-wit. Binnenin mag je wel kleuren gebruiken. Zwart-witte kaft: Twee kruizen, een zwart en een wit kruis. Zwart beneden en wit boven rechts”. 

Ik vertel en maak het zoals hij dat wenste, maar wel op mijn eigen wijze.

Tijdens de expositie Indian Summer -Verandering is dit manuscript beschikbaar als boek met linnen omslag.